Gucerat Parsi toplumu farklı yerleşim merkezlerinde müstakil cemaatler halinde gelişmiş ve her biri bir rahip grubunun idaresi altında olan beş ana bölgeye göre ayrılmıştır: Sencan, Behgariyan, Gudavra, Buruç ve Kambey.

XVII. yüzyıl ve sonrasında Parsiler arasında bazı görüş ayrılıklarının ve mezhepleşme hareketlerinin ortaya çıktığı bilinmektedir. XV. yüzyıldan itibaren Parsi dini hayatının merkezi olan Nevsari’de Sencan rahipleriyle Behgariyan rahipleri arasında dini hizmetlerin yürütülmesi konusunda görüş ayrılığı oluştu. Behgariyanlar tarafından yürütülen bazı dini törenlere talip olan Sencana grubu, bu istekleri kabul edilmeyince tapınaktaki kutsal ateş Vahram’ı (Behram) terkederek Sencan yakınlarında yeni bir dini merkez kurdu. Sonraki dönemlerde Behgariyan grubu içinde de bazı ayrılıklar ortaya çıktı. Suret’teki cemaat Behgariyan’dan ayrılıp Suretyalar grubunu oluşturdu. Bu yeni grup arasında da ölen kişiye ağız örtüsü takıp takmama, cesedin ayağının konumu (çapraz mı yoksa düz mü bırakılacağı) gibi hususlarda ciddi tartışmalar yapıldı, İran’dan din adamları çağrılarak onların hakemliğine başvuruldu.

Takvim konusunda baş gösteren başka bir tartışmada bir grup rahip İran takviminin daha kadim olduğunu, dolayısıyla bunun kullanılması gerektiğini savunarak Parsiler’ce yüzyıllardır kullanılan geleneksel takvimden vazgeçti; bunlara Kadmiler adı verildi. Buna karşılık cemaatin Rasimiler ya da Şahinşahiler (Şarşai, Şenşai) denilen çoğunluğu geleneksel takvime bağlı kaldı. Kadmiler ve Şahinşahiler arasındaki ayrılık ciddi boyutlara ulaştı ve her iki topluluk kendi özel tapınaklarını kurdu. Günümüzde Hindistan’daki sekiz büyük ateşkedenin beşi Şahinşahi, üçü Kadmi takvimine göre dini ritüellerini yapmaktadır. Kadmiler’e kızgınlıkları sebebiyle Şahinşahiler’in oluşturduğu çoğunluk, yüzyıllardır Parsiler arasında bir gelenek olan belirli konularda İran’daki din adamlarının görüşlerine başvurma adetinden vazgeçti. Takvim konusundaki tartışmalar XX. yüzyılda da sürdü ve bu yüzyıl başlarında takvim hususunda yapılan bir diğer tartışmadan Fasliler denilen bir grup ortaya çıktı. XIX. yüzyıl ve sonrasında gittikçe yoğunlaşan hıristiyan misyonerliği ve şarkiyatçıların çalışmaları Parsiler üzerinde etkili oldu (dunyadinleri.com). Bu sebeple Parsiler arasında Genç Bombay Partisi, Zerdüşti Reform Cemiyeti gibi bazı yeni anlayışlar ve modernist akımlar doğdu.