islamiyet

Ana Sayfa Forum Din ve İnançlar islamiyet Abdullah b. Sad b. Ebi Serh

Abdullah b. Sad b. Ebi Serh

  • Ârif Cemil
    Ârif Cemil
    dunyadinleri.com/murat83871
    buradaydı
    Cinsiyet : Bay
    Şehir : Manisa
    Meslek : Serbest
    Giriş : 2174
    İnandığınız Din : Belirtmiyor
    İnançlı Birimisiniz? : İnançlıyım
  • Yazan : Ârif Cemil Tarih : Kategori : islamiyet Cevaplar : 0 Okunma : 3275 Beğeniler : 0
    Abdullah b. Sad b. Ebi Serh

    İbn İshak dedi ki: Rasûlullah (s.a.v.), Müslüman kumandanlarına, Mekke'ye girmelerini emrettiği zaman onlardan şu sözü aldı: Müslümanlar, ancak kendileriyle savaşanlarla savaşacaklardır.

    İsimlerini verdiğim bazı kimseler ise bundan müstesnadır. Bunlar, Ka'be'nin örtüsünün altında bulunsalar bile onları öldürsünler. Onlardan biri, Beni Amir b. Lüey'yin kardeşi Abdullah b. Sa'd b. Ebi Serh'dir.

    Rasûlullah (s.a.v.), onun öldürülmesini emretti. Çünkü o İslâm'a girdi. Rasûlullah'ın vahiy katibi oldu. Sonra müşrik olarak irtidad edip Kureyşlilerin yanına döndü. Rasûlullah (s.a.v.), Mekke'ye girerken onun kanını mubah kılmıştı. Bunu duyan Abdullah, kaçarak Osman b. Affan'ın yanına gitti. Osman, onun süt kardeşi idi. Eman almak için Osman onu, Rasûlullah'ın yanına getirdiğinde Rasûlullah uzun süre sustu. Sonra evet, dedi. Sonra Osman'la birlikte kalkıp gittiğinde Rasûlullah (s.a.v.), çevresinde bulunanlara şöyle dedi:

    "Hiç mi aranızda akıllı bir adam yoktu ki, benim sustuğumu gördüğü zaman, kalkıp onu öldürseydi?"

    Dediler ki:
    - Ya Rasûlallah, bunun için bize bir işarette bulunsaydın ya?
    - Peygamber, işaretle öldürmez.

    Başka bir rivayete göre ise Peygamber Efendimiz şöyle demiştir: "Bir peygamberin hain bakışlarla bakması yakışık olmaz."

    Beyhâki dedi ki; Abdullah b. Sa'd b. Ebi Serh'e gelince o, Osman b. Affan'm yanında gizlendi. Rasûlullah (s.a.v.), insanları bey'ata çağırdığı zaman Osman onu getirip Rasûlullah (s.a.v.)'ın yanında durdurdu. Ve: "Ya Rasûlallah, Abdullah'la bey'atleş" dedi. Rasûlullah (s.a.v.), başını kaldırıp ona üç kez baktı. Her üçünde de onunla bey'atleşmeye yanaşmadı. Üçüncü kezden sonra bey'atleşti. Sonra ashabına dönüp şöyle dedi:

    "İçinizde hiç akıllı bir adam yokmuydu ki, bey'atleşmek için elimi ondan uzak tuttuğumda kalkıp onu Öldürseydi?"

    Dediler ki: Ya Rasûlallah, senin gönlünden geçeni nereden bilecektik? Bize bir işarette bulunsaydm ya!
    Rasûlullah buyurdu ki: "Peygamber'in hain bakışlı olması uygun olmaz."

    İbn Kesîr, El Bıdaye Ve'n-Nıhaye, Çağrı Yayınları: 4. cild; Resulullah (S.A.V.)'ın Mekkeye girşi bölümü

    ***

    Bir peygamber’e gizli saklı işâretleşmeler, hâin bakışlar yakışmaz; bu doğru.

    Hattâ bırakın Tanrı elçisini, insan olan hiç kimseye yakışmaz.

    Abdullah. b. Sa’d b. Ebi Serh huzurdan ayrıldıktan sonra, İslâm peygamberinin “aman” verip beyatını kabul ettiği adamın arkasından konuşması, gıybet etmesi; yanında bulunanları “Neden öldürmediniz” diye azarlaması; gerçek isteği adamın katli olduğu hâlde – sözlerinden anlaşılan bu – Osman’a bir şey diyemediği için elini vermesi, gönlünden geçenle davranışının farklı olması, ikircikli tavır koyması bir “peygamber”e yakışıyor mu peki ?

    Gerçek isteğini gizlemek/saklamak; içi başka, dışı başka olmak “hain”lik olmuyor da, bu ‘başka’lık bakışlara yansıyınca mı hainlik oluyor. İslam peygamberi "Kâbe örtüsünün altında bulunsa da öldürün" diye kesin emir verdiği adam huzuruna getirildiğinde, neden aynı keskin tavrı ortaya koy(a)mamıştır ? Osman'dan mı çekinmiştir ?

    Kimseye iftirâ atmıyorum.
    Kaynak sağlam.
    İnanmayan açar okur.

    İmza